Wyobraź sobie społeczeństwo, w którym zrozumienie, empatia i współpraca między pokoleniami są wspólnymi wartościami. Ta inicjatywa to więcej niż zwykłe konsultacje. Chodzi o wytyczenie drogi ku przyszłości ukształtowanej w oparciu o inspirujące opowieści o współpracy i solidarności. Chwyć za pióro i opowiedz nam, jak może wyglądać życie w świecie, w którym dba się o potrzeby różnych pokoleń. Opowiedziana przez Ciebie historia zmotywuje innych do zbudowania trwałej spuścizny dla następnych pokoleń.
Wspólna wizja: dlaczego warto chwycić za pióro?
Opowiedz o swoich emocjach, przemyśleniach i działaniach związanych ze sprawiedliwością międzypokoleniową. Historia zawarta w Twoim eseju może stać się rzeczywistością. Pokaż innym, jak ważne jest poszerzanie horyzontów i wybieganie w przyszłość. Zainspiruj innych, również Komisję Europejską, do podjęcia konkretnych działań.
Będziemy reagować na historie przedstawione w Waszych esejach i się nimi inspirować. Historie ilustrujące różnorodne doświadczenia i poglądy będą wpływać na kształtowanie strategii politycznych i inicjatyw mających na celu wspieranie silniejszych więzi między pokoleniami i sprawiedliwszej przyszłości dla wszystkich, również dla tych, którzy się dopiero urodzą.
Zespoły, w skład których wchodzą zarówno przedstawiciele Komisji Europejskiej, jak i osoby spoza niej, będą wspólnie zastanawiać się, jak może wyglądać sprawiedliwa przyszłość międzypokoleniowa w kluczowych obszarach określonych na etapie ustalania zakresu działania. Wyciągnięte wnioski, Wasze eseje oraz historie zgromadzone podczas różnorodnych warsztatów zostaną zebrane pod koniec czerwca z myślą o kształtowaniu wspólnej wizji przyszłości. Pomogą nam w tym zawodowi pisarze. Wspólnie zadbamy o to, aby w szczególny sposób wyróżnić najbardziej inspirujące eseje!
Kluczowe problemy, wytyczne dotyczące pisania eseju i przykładowe eseje
Zanim przestawisz swoje pomysły, które w istotny sposób mogłyby wpłynąć na naszą strategię, zachęcamy do zapoznania się z podsumowaniem kluczowych problemów. Dzięki temu łatwiej Ci będzie wyobrazić sobie rozwiązania, które w przyszłości będą uwzględniać potrzeby różnych pokoleń. Na przykład:
- Społeczeństwo, które priorytetowo traktuje myślenie długoterminowe poprzez włączenie przyszłych pokoleń w procesy decyzyjne.
- System zarządzania, który rzeczywiście odzwierciedla potrzeby wszystkich ludzi, aktywnie angażując młodzież i osoby starsze, aby wspierać bardziej inkluzywną demokrację i spójność społeczną.
- Przyszłość, w której różne pokolenia współpracują ze sobą, aby przeciwdziałać zmianie klimatu i degradacji środowiska oraz przyczyniać się do budowania bardziej zrównoważonej planety.
- Świat, w którym dzięki solidarności międzypokoleniowej tworzy się bardziej sprawiedliwe społeczeństwo charakteryzujące się spójnością społeczną i w którym wszystkie grupy wiekowe mają dostęp do edukacji, opieki zdrowotnej, technologii cyfrowej i innych podstawowych usług.
To tylko kilka przykładów, które możesz wykorzystać jako punkt wyjścia swojego eseju, w którym możesz skupić się na przyczynach i kluczowych problemach.
Zachęcamy do zapoznania się ze wskazówkami dotyczącymi pisania eseju, które mogą pomóc Ci w przekazaniu Twojej wizji. Przedstawiono w nich różne techniki opowiadania historii, takie jak np. technika monomit, czyli podróży bohatera, której można użyć do zilustrowania przemiany i współpracy, aby zainspirować czytelnika do wyobrażenia sobie przyszłości, w której wszystkie pokolenia będą się wspólnie rozwijać.
Możesz również zainspirować się przykładowymi esejami napisanymi przez stażystów Komisji, które przedstawiamy poniżej. Dzielą się oni w nich swoimi wyobrażeniami na temat tego, jak mogłaby wyglądać sprawiedliwa przyszłość dla wielu pokoleń.
Na Forum Obywatelskim siedzę obok mojej babci. Pracujemy nad przeglądem najnowszych planów przystosowania się do zmiany klimatu, opracowanych wspólnie przez obywateli w różnym wieku. Podejmowanie decyzji nie jest łatwe, ale robimy to w przejrzysty sposób i w oparciu najnowszą dostępną wiedzę. Stanowi to podstawę naszego działania. Babcia pamięta czasy, gdy przyszłość próbowano kształtować za pomocą strategii odgórnych. Dziś przyszłość postrzegamy bardziej jako wspólną wizję, którą kształtujemy w oparciu o fakty i doświadczenia z przeszłości, ale również z myślą o innych. Akceptujemy fakt, że nie wszystko jest przewidywalne i go nie ignorujemy. Wspólnie kształtujemy elastyczne strategie.
Zanim podejmiemy jakąkolwiek ważną decyzję, zastanawiamy się nad jej wpływem na środowisko naturalne. W ramach naszego procesu demokratycznego naukowcy, artyści i zwykli obywatele, zarówno starsi, jak i młodsi, spotykają się, aby interpretować sygnały płynące z ekosystemów. Zastanawiamy się wspólnie, co jest dobre dla tych, którzy przyjdą po nas i czego potrzebuje świat, aby się dalej rozwijać. Traktujemy środowisko naturalne jako partnera, z którym należy współpracować, a nie jako terytorium, nad którym chcemy zapanować.
Babcia mówi, że sposób funkcjonowania instytucji zmienił się na przestrzeni lat. Teraz w sprawowanie rządów zaangażowane są różne zainteresowane strony, przedstawiciele różnych struktur, zgromadzeń, inicjatyw lokalnych i odpowiedzialnych instytucji, które ze sobą współpracują. Równość nie dotyczy już tylko dochodów i tożsamości. Budżet emisji dwutlenku węgla jest sprawiedliwie dzielony między różne pokolenia. Dostęp do technologii cyfrowej jest prawem powszechnym, a do systemu opieki zdrowotnej mają dostęp osoby w różnym wieku. Technologia nie jest traktowana z nabożnym szacunkiem. Każda istotna innowacja jest oceniana przez panele, w których reprezentowani są przedstawiciele różnych pokoleń. Zrozumieliśmy, że ostrożność nie jest formą oporu, a raczej formą szacunku.
Unia Europejska, w której żyję, mówi silnym głosem. Jest skłonna do współpracy, ale jasno określa swoje wartości. Buduje trwałe sojusze, ale nie boi się konfrontacji, gdy stawką jest sprawiedliwość, klimat lub pokój. Wcześniej przyszłość wydawała się odległa, ale teraz widzę ją we wszystkich podejmowanych przez nas decyzjach.
Dorastałem w społeczności, która miała jasno określone priorytety: cele dotyczące energii odnawialnej, budżety obywatelskie czy tablice wyników, na których wyraźnie widać postępy. Co miesiąc organizujemy spotkania, na których każdy głos się liczy i wszystkie glosy są równie ważne. Babcia wspomina, że jej rodzice walczyli o to, żeby odwołać starą radę, która podejmowała decyzje odgórnie, i aby podejmować decyzje gremialnie na spotkaniach. Babcia na pamiątkę zachowała oryginał pierwszej wspólnie uchwalonej decyzji. Kiedy wodzę palcami po literach zapisanych wyblakłym atramentem, czuję ciężar odpowiedzialności.
Dla nas równość to coś więcej niż nostalgia. Chodzi w niej o optymalizację. Niejednoznaczność wzbudza niepokój, więc tworzymy scenariusze przyszłości, przeprowadzamy symulacje i dzielimy się z innymi wynikami naszych ustaleń. Zanim zasadzimy drzewa w ogrodzie komunalnym, sprawdzamy jakość gleby, zanim przeprowadzimy reformę emerytalną, testujemy jej efektywność. Obliczamy też kompensację emisji dwutlenku węgla, aby nasze wnuki odziedziczyły zyski, a nie długi. Jednak zawsze pamiętam, że ludzkie obliczenia są obarczone marginesem błędu. Kiedy patrzę, jak siedmioletni Zion sprawdza jakość powietrza przy pomocy czujnika na swoim nadgarstku, obiecuję sobie, że w naszych wizjach przyszłości znajdzie się miejsce na jego pytania.
Zatem dziś wieczorem po raz kolejny uzmysławiam sobie, że niczego nie można brać za pewnik. Jeśli uznamy ciekawość za zmienną, może okazać się, że zarządzanie i innowacje mogą iść ręka w rękę.
Skomentuj te opowiadania, podziel się swoimi pomysłami lub napisz własny esej. Esej może mieć dowolną formę. Musi jednak przedstawiać Twoją wizję przyszłości uwzględniającą potrzeby różnych pokoleń i mieć maksymalnie 1000 znaków. Jeśli chcesz udostępnić swój tekst w mediach społecznościowych, możesz oznaczyć go hasztagiem #OurFutures.
Kolejne etapy: pomysły i wspólne kształtowanie strategii
Wspólne wizje będą punktem wyjścia dla kolejnego etapu, który rozpocznie się jesienią (wrzesień – październik). W jego ramach będziemy zastanawiać się nad konkretnymi działaniami, które trzeba podjąć, aby zrealizować wspólnie opracowane wizje.
Twoja opinia i platforma OurFutures
Jeśli masz więcej pomysłów lub sugestii dotyczących tego, jak możemy usprawnić nasze działania, napisz do nas na adres: JRC-INTERGENERATIONAL-FAIRNESS
ec [dot] europa [dot] eu (JRC-INTERGENERATIONAL-FAIRNESS[at]ec[dot]europa[dot]eu).
Natomiast jeśli chcesz się podzielić swoimi pomysłami dotyczącymi przyszłości Europy, które nie dotyczą kwestii sprawiedliwości międzypokoleniowej, możesz to zrobić za pośrednictwem platformy OurFutures. Publikowane tam historie pomagają dowiedzieć się osobom kształtującym strategie polityczne, co jest najbliższe sercom obywateli i jakie kwestie powinny być traktowane priorytetowo.
Dołącz do nas w tej fascynującej podróży – razem stwórzmy sprawiedliwszą przyszłość dla wszystkich pokoleń! Twój głos ma znaczenie – wspólnie możemy zbudować spuściznę, z której skorzystają przyszłe pokolenia.